میکنیم

 دائم درتلاشیم که به یه جایی برسیم

امروز مدام در تلاش و تکاپو هسیم تا فردا به فلان جیز برسیم اما به محض

اینکه فردا شد یادمون میره که اون چیزی که امروز به دست اوردیم همون

ارزوی دیروزمون بوده....

اره..... همونی که دیروز اون قدر برای به دست اوردنش تقلا کردیم....

و حالا ننها چیزی که ذهنمونو مخدوش کرده اینه که فردا چی میخوام

من واقعا نمیدونم چرا دیروز های خوبمون رو برای رسیدن به فرداهای به

خیال خودمون خوبترخراب میکنیم

واژه ای به نام امروز برامون خیلی غریب شده دائم در نگرانی دیروز و

اندیشه فردامون هستیم...... باهام موافقین؟